دلم که حلقهٔ گیسوی یار می*گیرد

درون حلقه نشستست و مار می*گیرد


بهر کجا که روم آب دیده می*بینم

که دامن من شوریده کار می*گیرد


نگار تا ز من خسته دل کنار گرفت

ز خون دیده کنارم نگار می*گیرد


غلام آن بت چینم که سرحد ختنش

طلایهٔ سپه زنگبار می*گیرد


دو چشم آهوی روباه باز صیادش

بغمزه شیر دلانرا شکار می*گیرد


چو یاد نرگس مست تو می*کنم بصبوح

مرا ز غایت مستی خمار می*گیرد


ز مشک چین چه خطا در وجود می*آید

که خط سبز تو از وی غبار می*گیرد


سرشک دیده که بر چشم کرده*ام جایش

چه اوفتاده که از من کنار می*گیرد


چو دم ز نافهٔ زلف تو می*زند خواجو

جهان شمامهٔ مشک تتار می*گیرد



خـواجـوی کـرمـانـی

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: