Blog | Profile | Archive | Email | Design by | Name Of Posts


˙·٠•●♥حس زیبا ♥●•٠·˙

می دانی …

پزشکان که هیچ،

حتی مأموران “بازیافت ” هم

از این قـــلب شـــکسته، قـطع امید کرده اند!!!

گاهی بی بهانه دلم برایت می گیرد.

نمی دانم دلها بهانه گیرند.

یا بهانه ها دلگیر…. !؟

پلکهای مرطوب مرا باور کن ،

این باران نیست که می بارد ،

صدای خسته ی من است

که از چشمانم بیرون می ریزند.

گاهی که دلتنگ می شدم

  می گفتی: دلتنگی هایت را بنویس !

     چندی ست اینجا می نویسم و دلشادم !

       از اینکه احساس می کنم ” شــــاعــــــر” شده ام !

       امشب که دلم شعر نمی خواهد چه کنم ؟

     از دلتنگی ات “دیـــــــوانــــه” شده ام !!

پیشنهاد بهتری داری ؟!؟!

ناکرده گنه در این جهان کیست؟ بگو

وآنکس که گنه نکرد, چون زیست ؟ بگو

من بد کنم و تو بد مکافات دهی

پس فرق میان من و تو چیست ؟ بگو

” خیام “

ای خدا تو می دونی رسوا شدم

    حالا که رسوا شدم پیدا شدم

       فکر اینم که خدایا چی بگم

      غیر تو راز دلم با کی بگم؟

می بینی تو قامت کمونی ام

   می بینی رفته ز کف جوونی ام

      می بینی خالق من خسته شدم

        به در خونه ی تو بسته شدم

         می بینی اشک من و آه دلم

          می دونی از عمل خود خجلم

          چه خوبه جواب آهم بدهی

             بگشایی در و راهم بدهی

                   شاعر: احمد آرونی

لعنت به زندگی

که با زنجیر احساسم

مرا از درخت سکوت حلق آویز کرد!

تفنگ های پر برای شلیک به مغز های پر ساخته شده اند

و مغز های خالی برای پر کردن این تفنگ ها.

((ناپلئون بناپارت))

نمی دانم چرا چشمانم گاهی بی اختیار خیس می شوند ،

می گویند حساسیت فصلی است ،

آری من به فصل فصل این دنیای بی تو حساسم.

کاش همیشه در کودکی می ماندیم

تا به جای دل هایمان

سر زانوهایمان

زخمی می شد.

دلم نگرفته از اینکه رفته ای

دلگیرم از

همه دوست داشتنهایی

که گفتی ولی نداشتی.

صبر کن سهراب!

گفته بودی قایقی خواهم ساخت!

قایقت جا دارد؟

من هم از همهمه اهل زمین دلگیرم.

آری از پشت کوه آمده ام…

چه می دانستم این ور کوه باید برای ثروت، حرام خورد؟!

برای عشق خیانت کرد

برای خوب دیده شدن دیگری را بد نشان داد

برای به عرش رسیدن دیگری را به فرش کشاند

وقتی هم با تمام سادگی دلیلش را می پرسم

می گویند: از پشت کوه آمده!

ترجیح می دهم به پشت کوه برگردم و تنها دغدغه ام سالم برگرداندن گوسفندان از دست گرگ ها باشد، تا اینکه این ور کوه باشم و گرگ! 

+نوشته شده در چهار شنبه 9 اسفند 1391برچسب:عشق,علاقه,محبت,هستی,عکس,جدایی,نفرت,زیبا,شعر ,گل, جدایی, افسوس ,شادی,احساس,بغض,گریه ,عکس عاشقانه,چشم ,قلب,تنها,دلخور ,عکس جدایی,ساعت12:54توسط وحید SODAGAR | |

 

در این خانه ی  متروکه ی ویران را کسی دیگر نمی کوبد

کسی دیگر نمی پرسد چرا تنهای تنهایم

و من چون شمع می سوزم

و دیگر هیچ چیز از من نمی ماند

و من گریان و نالانم

و من تنهای تنهایم

درون کلبه ی خاموش خویش اما

کسی حال من غمگین نمی پرسد

و من دریای پر اشکم که طوفانی به دل دارم

درون سینه پر جوش خویش ، اما

کسی حال من تنها نمی پرسد

و من چون تک درخت زرد پاییزم

که هر دم با نسیمی می شود برگی جدا از او

و دیگر هیچ چیز از من نمی ماند.

نگاهم می کنی اما به سردی

نه تنها من تو هم دنیای دردی

مخواه از من گناهت را ببخشم

تو می دانی که با این دل چه کردی

وقتی تنهایی بدون خدا همه رو بیرون کرده تا

خودت باشی و خودش!

همه شب چشم شدم اشک شدم

    ریزش یک کوه شدم ،ناله ی جانسوز شدم

     در طلب عشق تو بیمار شدم

  خاک نشین رخ زیبای تو دلدار شدم

    به گدایی به در خانه ی تو بیدل و تبدار شدم

        دربدر کوچه و بازار شدم

          تاک شدم برسر هر دار شدم

       در هوس روی تو بد نام شدم

   صحبت هر برزن و هر بام شدم

 جغد شبانگاه شدم

    ذرّه شدم ،آب شدم ،خاک شدم

        شُهره ی آفاق شدم

             امید بر باد شـدم

                   وای که من ………خاک شـــــــدم!!

خنده ام میگیرد

وقتی پس از مدت ها بی خبری

بی آنکه سراغی از این دل آواره بگیری میگویی:

“دلم برایت تنگ است …….”

یا مرا به بازی گرفته ای

یا معنی واژه هایت را خوب نمیدانی.

دلتنگی ارزانی خودت

من دگر دلم را به خدا سپرده ام.

تمام محبت خود را به یکباره برای دوستت ظاهر مکن؛

زیرا هر وقت اندک تغییری مشاهده کرد

تو را دشمن می پندارد.

((سقراط))

قط پلی بودم برای عبورت

   فکر تخریب من نباش !

       به آخر که رسیدی

          دست تکان بده

خودم فرو می ریزم…. !

خدایا دستم به آسمانت نمی رسد اما

تو که دستت به زمین می رسد

بلندم کن…

دلم که مهمون نمی خواست کی گفت که مهمونم بشی؟

کی گفت بیای تو قلبم و مهمون ناخونده بشی؟

کی گفت منو صدا کنی با اون چشات نگاه کنی

قلبم و از جا بکنی بعدش اونو رها کنی

کی گفت یواشکی بیای تو قلب من پا بذاری

کی گفت بری و تا ابد رد پاتو جابذاری

کی گفت منو شکار کنی شکارت و رها کنی

صیدت و تنها بذاری صید دیگه شکار کنی

کوه غرور بودم کی گفت بیای و مجنونم کنی

کی گفت که تو حصار غم اسیر و زندونم کنی

کی گفت که عاشقم کنی زار و پریشونم کنی

کی گفت که از عاشق شدن منو پشیمونم کنی

کی گفت که از چشای من خواب و بدزدی و بری؟

کی گفت پریشونم کنی٬ کی گفت بری؟ کی گفت بری؟

شاعر: خاطره حیدری زاده

منبع: www.khatereh-h.blogfa.com

کاشکی الان تو خواب بودم تو رویا

      یعنی میشه بیدار بشم خدایا؟

        بیدار شم و ببینم اینا خوابه

        یا مثلا حباب روی آبه

     اما نه این تقدیر شوم منه

مثل یه جغد شوم رو بوم منه

 انگار باید بسوزم و بسازم

   ای خدا جون مرامت و بنازم

     نمیدونم تا کی ادامه داره

       تا کی میخواد بلا واسم بباره

          تا کی باید هی الکی بخندم

              چشام و رو بدیها من ببندم

          همه بگن چه دختر شادیه

       خوش به حالش از زندگیش راضییه

     کاشکی دلم غصه پنهون نداشت

جغد رو بوم خونمون جون نداشت

شاعر: خاطره حیدری زاده

منبع: www.khatereh-h.blogfa.com

روزهای آخر سال است.

      به همین زودی هـــــا

       سال نو را تحویلمان می دهند.

     هفت سین ما امسال

         هفت سیلی محکم است

               که صورتمان را سرخ می کند.

به ستاره های آسمون نگاه کن .

بهشون بخند اما دل نبنبد .

چون چشمکاشون از رو عشق نیست

از رو عادته.

فرقی نمی کند

      لنز دوربین بر روی چه تنظیم باشد

      تنها تصویر توست

که در چشم من قاب می شود.

نبودنت بهترین بهانه است برای اشک ریختن.

    ولی کاش بودی تا اشکهایم از شوق دیدارت سرازیر میشد.

        کاش بودی و دستهای مهربانت مرهم همه دلتنگیها و نبودنهایت میشد….

בلـاموטּ رو پلاستیـکے کرבیم بهـ خیــال نشکستـטּ..

یاבمـــوטּ رفتــ

کهـ پلاستیکــ ها زوבتــر مے سوزنـב...

+نوشته شده در دو شنبه 7 اسفند 1391برچسب:پلاستیک,قلب,عکس قلب ,زیبا, دختر,دل,خیال,نشکستن,ساعت14:17توسط وحید SODAGAR | |

می رسد روزی که فریاد وفا را سر کنی

   می رسد روزی که احساس مرا باور کنی

      می رسد روزی که نادم باشی از رفتار خود

خاطرات رفته ام را مو به مو از بر کنی

 

       می رسد روزی که تنها ماند از من یادگار

 

            نامه هایی را که با دریای اشکت تر کنی

می رسد روزی که تنها در مسیر بی کسی

       بوته های وحشی گل را ز غم پرپر کنی

           می رسد روزی که صبرت سر شود در پای من

              آن زمان احساس امروز مرا باور کنی

 

هیچ وقت نگو رسیدم ته خط

اگر هم احساس کردی رسیدی ته خط

یادت بیار که معلم کلاس اول گفت:

نقطه سر خط !

تـنهـــــــا چیزی که خرجـــــــی ندارد

    جـــــــاری شدن در ذهـــــــن دیـــــــگران است.

       پس آنگونه جاری شـــــــوید که

          خنـــــــده بر لبانشـــــــان نـــــــقش بـــــــبندد

              نه نـــــــفرت در دلشـــــــان . . .

به یه جایی می رسی که دیگه روحت رو

         هیچ شعر و آهنگ و موسیقی ارضا نمی کنه

 فقط سکــــــــــوت و سکوت

ابــراز احســاســات زیــاد از حــد ،

احســاس بــعضی هــا را ،

بـــی حــس مــیکند … !

دلـــــــم تــــــنــــــگ شـــــــــده

برای عکس هایی که پاره کردم و سوزانـدمشان.

برای دفتر خاطراتم که مدتهاست دیگر چیزی در آن نمی نویسم.

حـتـی برای آدمهای حسودی که دورو برم می چرخیدند

و خـیـلـی دیـــرشناختمشان !

برای بـی خـیـالــی و آرامشی که مدتهاست که دیگر ندارمش.

خنده هایی که دارم فراموششان می کنم.

و برای خودم که حالا دیگـر خیلی عوض شده ام!

دلم تنـــگ است از دنیـا چرایش را نمـی دانـم

       من این شعـر غـم افـزا را شبی صد بار می خوانم

           چه می خواهم از این دنیا، از این دنیای افسونکار

             قســــم بر پاکـی اشکـــــم جوابم را نمی دانم

             شروع کودکی هایـم سرآغـاز غمــی جانکــاه

            از آن غـم تا به فرداهـا پر از تشـویش، گریانـم

بهــار زندگی را مـن هــــزاران بار بوییــدم

       کنـون با غصـــه می گویـم خداونـدا پشیمانم

          به سـوی درگـه هستــی هزاران بار رو کردم

            الهی تا به کی غمگین در این غم خانه می مانم

             خدایــا با تو می گویم حدیث کهنـه ی غم را

            بگو با من که سالی چند در این غم خانه مهمانم

         دلم تنـــگ است از دنیا چرایش را نمی دانم

ولی یک روز این غم را ز خود آهسته می رانم

من حـرف های زیــادی بــرای گفـتن دارم

          چشــم هایـم را ورق بـــــــزن

حــرف های نـاگفـته ام را خــــودت بــخوان

چقدر خوبه بعضی از آدما بدونن که

اگر چیزی رو به روشون نمیاری ،

” از ســــادگی نیست” ،

شاید دیگه اونقدر واست مــهم نیستن که

روشون حساس باشی !

زیبایی ها را چشم می بیند و مهربانی ها را دل !

چشم فراموش می کند اما دل هرگز !

مادر وقتی از تو حرف می زنم احساس می کنم به خدا نزدیکترم

و در مقدس ترین نقطه لحظات زندگی قرار گرفته ام.

وقتی نام مقدست را بر زبان می آورم

بغض گلویم را می فشارد

شاید این نشان عشق خالص و پاک است.

چه موجود عجیبی است این انسان!

     وقتی صدایش می کنی، نمی شنود.

          وقتی به دنبالش می روی، نمی بیند.

             وقتی دوستش داری، به فکرت نیست.

                اما….

               وقتی می شنود که دیگر صدایت گرفته.

           وقتی می بیند که خسته در راه افتاده ای.

وقتی به فکرت هست که دیگر نیستی!

         سخن عاشقانه گفتن دلیل عشق نیست.

           عاشق کم است سخن عاشقانه فراوان.

             عشق عادت نیست

              عادت همه چیز را ویران می کند

            از جمله عظمت دوست داشتن را.

          از شباهت به تکرار می رسیم

       از تکرار به عادت

    از عادت به بیهودگی

از بیهودگی به خستگی و نفرت.